Od koÅ„ca lat 40-tych i jeszcze na poczÄ…tku lat 80-tych ubiegÅ‚ego stulecia wyjÄ…tkowe brzmienie Garbusa sÅ‚ychać byÅ‚o na wszystkich drogach Niemiec. Lecz nie tylko tam, chÅ‚odzony powietrzem silnik typu bokser graÅ‚ pierwsze skrzypce w koncercie rozpisanym na wiele innych rynków.

„Co Å›wiat kocha w Niemczech” – to nagÅ‚ówek legendarnej reklamy Volkswagena z koÅ„ca lat 60-tych, stworzonej przez agencjÄ™ Doyle Dane Bernbach (DDB). Poniżej nagÅ‚ówka znajdowaÅ‚ zbiór kolorowych zdjęć: Heidelberg, zegar z kukuÅ‚kÄ…, kwaszona kapusta z kluskami, Goethe, jamnik, skaÅ‚a Lorelei – i Garbus.

I tak byÅ‚o w rzeczywistoÅ›ci: Garbus byÅ‚ na caÅ‚ym Å›wiecie ambasadorem Niemiec – wyjÄ…tkowe brzmienie, wyjÄ…tkowa stylistyka, a do tego wyjÄ…tkowo sympatyczny wyglÄ…d. Przez dziesiÄ™ciolecia byÅ‚ on najpopularniejszym importowanym samochodem w USA, w 1967 roku odnotowano wzrost popularnoÅ›ci nawet na wyspie Nauru na poÅ‚udniowym Pacyfiku. Sprzedaż VW na tej wyspie wzrosÅ‚a o 200 procent: z jednego do trzech Garbusów.

Zapach

Typowy zapach w Garbusie: Kto weźmie w Garbusie gÅ‚Ä™boki oddech, poczuje zapach gorÄ…cej maszyny zmieszany z woniÄ… ogrzanych dywaników. „Bezzapachowe ogrzewanie” – obiecywali konkurenci Garbusa reklamujÄ…c zalety swoich produktów, nie majÄ…c pojÄ™cia, że wÅ‚aÅ›nie ten powiew powietrza z ogrzewania tworzy fascynujÄ…cÄ… aurÄ™ w Garbusie. Wytwarzany w wymiennikach ciepÅ‚a, napÅ‚ywajÄ…cy z otworów w progach podkreÅ›laÅ‚ niepowtarzalnÄ… osobowość Garbusa jak dobre perfumy. Ta najczęściej tylko letnia bryza, o czym wiedzÄ… dzisiaj osoby z „generacji Garbusa”, byÅ‚a na poczÄ…tku historii Garbusa uznawana za luksus. W tych czasach inne samochody nie miaÅ‚y jeszcze żadnego ogrzewania. Kierowcy innych aut musieli jeździć w grubych pÅ‚aszczach i Å›ciskać kierownicÄ™ dÅ‚oÅ„mi w rÄ™kawiczkach, podczas gdy pierwszym wÅ‚aÅ›cicielom Garbusów zimÄ… wystarczyÅ‚ tylko ciepÅ‚y sweter.

Poręczność

Typowa porÄ™czność Garbusa: UkÅ‚ad kierowniczy, pedaÅ‚y i skrzynia biegów pracujÄ…ce bez dużych oporów, bezpoÅ›rednie reakcje na plecenia kierowcy – wtedy, w latach 50-tych i 60-tych nie byÅ‚o to takie naturalne, jak od poÅ‚owy lat 70-tych, w epoce Volkswagena Golfa. W swoich czasach Garbus wyznaczaÅ‚ standardy w swojej klasie, tak jak później Golf.

Na tych walorach poznali siÄ™ przede wszystkim Amerykanie, przyzwyczajeni do manewrowania swoimi krążownikami. Arthur Railton, dziennikarz i w latach 60-tych CzÅ‚onek ZarzÄ…du Volkswagen of America, opisaÅ‚ porównanie niemieckich Dawidów z amerykaÅ„skimi Goliatami nastÄ™pujÄ…co: „W korkach wjeżdżajÄ… czÅ‚owiekowi pod nos. WciskajÄ… siÄ™ na miejsce na parkingu, w które czÅ‚owiek chciaÅ‚ wÅ‚aÅ›nie wjechać. W Å›niegu z warkotem przemykajÄ… obok, a ich wyloty powietrza w tylnej klapie wyglÄ…dajÄ…, jakby naÅ›miewaÅ‚y siÄ™ z bezradnoÅ›ci innych.”

AmerykaÅ„ski magazyn konsumentów „Consumer Reports” już w listopadzie 1952 roku podsumowaÅ‚ Garbusa: „Jeżeli sÄ… PaÅ„stwo zmÄ™czeni normalnym samochodem, Volkswagen bÄ™dzie dobrym urozmaiceniem”. A dwa lata później Lawrence Brookes, doradca ds. testów tego samego magazynu wypowiedziaÅ‚ siÄ™ euforycznie o „Garbusie: „… jeden z bardzo niewielu samochodów, które … wywoÅ‚ujÄ… zachwyt, bo jazda nim sprawia naprawdÄ™ przyjemność…”
To podziałało.

Już w listopadzie 1995 roku Leo Donovan w amerykaÅ„skim czasopiÅ›mie „Popular Mechanics” ze zdziwieniem przecieraÅ‚ oczy: „… samochód maÅ‚y i z maÅ‚ym silnikiem. Ale jego sprzedawcy nie mogÄ… nadążyć z dostawami, bo tak szybko siÄ™ sprzedaje. I to bez bezpÅ‚atnych wycieczek do Paryża … i bez rabatów. Jaki samochód jest tak niewiarygodny? To maÅ‚y, przypominajÄ…cy żuczka Volkswagen. Jego sprzedawcy prowadzÄ… już listy klientów oczekujÄ…cych na używane samochody.”

Image

Typowy image Garbusa: „Å»aden inny samochód nie miaÅ‚ takiego znaczenia socjologicznego” – pisaÅ‚ Arthur Railton w „The Beetle” –hymnie na cześć Garbusa – „staÅ‚ siÄ™ częściÄ… naszego folkloru. MiaÅ‚ swojÄ… wÅ‚asnÄ… mitologiÄ™. PisaÅ‚o siÄ™ o nim książki, wydawaÅ‚o czasopisma, krÄ™ciÅ‚o filmy z nim jako gwiazdÄ…… Garbus byÅ‚ tematem setek dowcipów i staÅ‚ siÄ™ symbolem dla karykaturzystów … symbolem rewolucji przeciw establishmentowi.” Ale Garbus nie byÅ‚ synonimem snobizmu, buntu czy ekscentryzmu, nie byÅ‚ też synonimem czystego rozsÄ…dku. Garbus Å›wiadczyÅ‚ o statusie swojego wÅ‚aÅ›ciciela – jeżeli wÅ‚aÅ›cicielowi na tym zależaÅ‚o. Ale przede wszystkim, jak żaden samochód przedtem i żaden potem, Garbus byÅ‚ symbolem ponadklasowoÅ›ci – zarówno materialnej, jak i intelektualnej.

A niecaÅ‚e dziesięć lat później, w lipcu 1971 roku niemiecki magazyn motoryzacyjny „auto motor und sport” stwierdziÅ‚ jednogÅ‚oÅ›nie: „Podczas gdy prawie każdy samochód jest klasy-fikowany ze wzglÄ™du na pojemność, moc i cenÄ™ i w ten sposób pozwala wnioskować o socjalnym statusie jego wÅ‚aÅ›ciciela, Garbus ma absolutnie ponadklasowy image. Może do niego wsiąść każdy nie obawiajÄ…c siÄ™, że zdradzi on otoczeniu cokolwiek na temat spraw prywatnych wÅ‚aÅ›ciciela…”

I taka była prawda.

WiÄ™cej na temat historii VW Beetle w zakÅ‚adce MEDIA (dla zalogowanych użytkowników)